التهاب تاندون آشیل پا (تاندونیت آشیل)
التهاب تاندون آشیل پا یا تاندونیت آشیل از آسیب هایی است که ورزشکاران در طول ورزش احتمال دارد به آن دچار شوند.اگر التهاب تاندون آشیل برای شما هم پیش آمده است و میخواهید در مورد این آسیب بیشتر بدانید ادامه ی مقاله فیت باشیم را دنبال کنید.
فهرست
التهاب تاندون آشیل (تاندونیت آشیل)چیست ؟
تاندون آشیل عضلات ساق پا را به استخوان پاشنه پا متصل می کند. شما از این تاندون برای پریدن ، راه رفتن ، دویدن و ایستادن روی پاشنه پا استفاده می کنید.
فعالیت بدنی مداوم و شدید ، مانند دویدن و پریدن ، می تواند باعث التهاب دردناک تاندون آشیل ، معروف به تاندونیت آشیل (یا التهاب تاندون) شود.
تاندونیت آشیل دو نوع دارد: التهاب مفصلی آشیل و تاندونیت آشیل غیر مفصلی.
- تاندونیت مفصلی آشیل قسمت پایین تاندون شما را در جایی که به استخوان پاشنه شما متصل می شود ، تحت تأثیر قرار می دهد.
- تاندونیت غیر مفصلی آشیل شامل الیافی در قسمت میانی تاندون است و افراد جوانی که ورزش میکنند و فعال هستند را تحت تأثیر قرار دهد.
درمان های خانگی ساده می توانند به بهبود التهاب مفصل آشیل کمک کنند. با این حال ، اگر درمان خانگی جواب نداد ، مراجعه به پزشک واجب است. اگر التهاب تاندون آشیل شما بدتر شود ، تاندون شما می تواند پاره شود. برای تسکین درد ممکن است به دارو یا جراحی نیاز داشته باشید.
علل ایجاد التهاب تاندون آشیل
ورزش بیش از حد یا پیاده روی زیاد معمولاً باعث التهاب تاندون آشیل به ویژه برای ورزشکاران می شود. با این حال ، عوامل غیرمرتبط با ورزش نیز ممکن است در خطر ایجاد این آسیب نقش داشته باشند. آرتریت روماتوئید و عفونت هر دو به التهاب تاندون ربط دارند.
هر فعالیت مکرری که باعث ایجاد تنش تاندون آشیل شما شود ، می تواند به طور بالقوه باعث التهاب تاندون شود. برخی از علل عبارتند از:
- ورزش بدون گرم کردن مناسب
- فشار آوردن مکرر به عضلات ساق پا در حین ورزش یا فعالیت بدنی
- ورزش هایی مانند تنیس که نیاز به توقف سریع و تغییر جهت آنی دارند.
- افزایش ناگهانی فعالیت بدنی بدون اجازه دادن به بدن برای سازگاری
- کفش های قدیمی یا خراب
- پوشیدن کفش پاشنه بلند بصورت روزانه یا برای مدت طولانی
- داشتن میخچه در پاشنه پا
- سن بالا ، زیرا تاندون آشیل با افزایش سن ضعیف می شود.
علائم التهاب تاندون آشیل
علائم شامل:
- ناراحتی یا تورم در پشت پاشنه پا
- عضلات ساق پای به شدت سفت شده
- دامنه حرکتی محدود هنگام خم شدن پا
- پوست روی پاشنه هنگام لمس بیش از حد گرم باشد.
علائم اصلی التهاب تاندون آشیل درد و تورم در پشت پاشنه پا هنگام راه رفتن یا دویدن است. هنگامی که پای خود را خم می کنید ، عضلات ساق پا دامنه حرکتی محدودی خواهند داشت.
این وضعیت همچنین می تواند باعث شود پوست روی پاشنه شما در اثر لمس بیش از حد گرم شود.
نحوه تشخیص تاندونیت آشیل پا
برای تشخیص تاندونیت آشیل ، پزشک شما چند سوال در مورد درد و تورم در پاشنه یا ساق پا از شما می پرسد. ممکن است پزشک در حالی که دامنه حرکت و انعطاف پذیری شما را بررسی میکند ، از شما بخواهد که روی پاشنه پا بایستید.
پزشک همچنین این ناحیه را مستقیماً لمس می کند تا مشخص کند که درد و تورم در کجا بیشتر است.
آزمایشات تصویربرداری ممکن است به تایید التهاب تاندون آشیل کمک کند ، اما شما معمولاً نیازی به آنها ندارید. در صورت سفارش ، آزمایشات شامل موارد زیر است:
- اشعه ایکس ، که تصاویری از استخوان های پا را فراهم می کند.
- اسکن MRI ، که می تواند پارگی و یا تحلیل رفتن بافت ها را تشخیص دهد.
- سونوگرافی ، که می تواند حرکت تاندون ، آسیب مربوطه و التهاب را نشان دهد.
نحوه درمان تاندونیت آشیل (التهاب آشیل)
بسیاری از درمان ها برای التهاب تاندون آشیل در دسترس هستند ، از درمان های خانگی ، مانند استراحت و داروهای ضد التهاب ، تا درمان های جدی تر ، مانند تزریق استروئید ، تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و حتی جراحی.
پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند:
- فعالیت بدنی خود را کاهش دهید
- به آرامی عضلات ساق پا را کشش دهید و تقویت کنید
- روی آوردن به یک ورزش متفاوت ، با سختی کمتر
- یخ گذاشتن روی ناحیه بعد از ورزش یا هنگام درد
- بالا بردن پا برای کاهش تورم
- پوشیدن بریس یا بوت مخصوص برای جلوگیری از حرکت پاشنه
- رفتن به فیزیوتراپی
- مصرف داروهای ضد التهاب مانند آسپرین (بوفرین) یا ایبوپروفن (ادویل) برای مدت زمان محدود
- پوشیدن کفشی با پاشنه ی ساخته شده تا تنش آشیل شما را از بین ببرد
تکنیک RICE
این تکنیک شامل:استراحت–یخ گذاشتن–فشرده سازی–بلند کردن پا است و درست بعد از آسیب های ورزشی مانند التهاب تاندون آشیل انجام میشود.
این تکنیک به روش زیر عمل می کند:
استراحت: به مدت یک تا دو روز به تاندون خود فشار وارد نکنید تا زمانی که بتوانید بدون درد روی تاندون راه بروید. اگر در این مدت فشار اضافی روی آن وارد نشود ، تاندون معمولاً سریعتر بهبود می یابد.
اگر لازم است در حین استراحت دادن به تاندون خود مسافت زیادی را طی کنید ، بهتر است از عصا استفاده کنید.
یخ: یخ را در کیسه ای بریزید ، کیسه را با پارچه بپیچید و کیسه بسته بندی شده یخ را روی پوست خود قرار دهید. کیسه را به مدت 15 تا 20 دقیقه روی تاندون خود نگه دارید ، سپس کیسه را بردارید تا دوباره تاندون گرم شود. یخ معمولاً باعث می شود که التهاب یا تورم سریعتر بهبود بیابد.
فشرده سازی: برای فشرده سازی آسیب ، یک باند یا نوار ورزشی را به اطراف تاندون خود بپیچید. شما همچنین می توانید دور تا دور این قسمت را با لباس بپوشانید.
این باعث می شود که تاندون بیش از حد تورم نداشته باشد. اما هر چیزی را خیلی محکم به دور تاندون خود نپیچید و گره نزنید ، زیرا می تواند جریان خون را محدود کند.
بلند کردن پا: پای خود را از سطح قفسه سینه بالا ببرید. از آنجا که پای شما از قلب شما بالاتر است ، خون به قلب برمی گردد و تورم را پایین نگه می دارد. این کار با دراز کشیدن و قرار دادن پا روی بالش یا سطح برجسته دیگر انجام می شود.
جراحی
در مواردی که این روش های درمانی موثر نباشد ، ممکن است برای ترمیم تاندون آشیل , جراحی لازم باشد.چون اگر وضعیت بدتر شود ، خطر پارگی آشیل بیشتر است ، بنابراین نیاز به جراحی وجود دارد. این می تواند باعث ایجاد درد شدید در ناحیه پاشنه شود.
پزشک شما ممکن است چند گزینه برای جراحی پارگی تاندون را بر اساس شدت پارگی شما و اینکه آیا قبلاً پارگی داشته اید ، توصیه کند. پزشک معمولاً شما را به یک جراح ارتوپدی ارجاع می دهد تا تصمیم بگیرد که کدام روش برای شما بهتر است.
یک روش بنام جراحی ترمیم باز وجود دارد. در این جراحی ، جراح برشی ایجاد می کند و پای شما را از بالای استخوان پاشنه باز میکند. سپس دو طرف تاندون پاره شده را به هم می دوزد و برش را می بندند.
در روش دیگر ، جراح برشی ایجاد می کند تا پای شما را در محل پارگی باز کند. سپس سوزن های بخیه دار را از تاندون و پوست عبور داده و از طریق برش به عقب برمی گرداند. در آخر بخیه ها را بهم می بندد.
عوارض التهاب تاندون آشیل
شایعترین عارضه التهاب تاندون آشیل ؛ درد ، مشکل در راه رفتن یا ورزش ؛ تغییر شکل استخوان تاندون یا پاشنه شما است.
همچنین ممکن است پارگی کامل تاندون آشیل را تجربه کنید. در این حالت ، برای رفع پارگی معمولاً به جراحی نیاز خواهید داشت.
یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که پس از جراحی تاندونیت آشیل ، عوارضی مانند عفونت یا مشکل در ترمیم زخم ممکن است ، البته غیر معمول است.
اگر پس از عمل به دستورالعمل های پزشک عمل نکنید ، عوارض می توانند بدتر شوند. اگر بعد از جراحی همچنان به فشار آوردن یا ساییدگی تاندون آشیل خود ادامه دهید ، تاندون شما می تواند دوباره پاره شود.
بهبود و بررسی تاندونیت آشیل
تاندونیت معمولاً پس از چند روز ، به دنبال استراحت و درمان مناسب در منزل (از جمله روش RICE) برطرف می شود. اگر به فشار آوردن به تاندون ادامه دهید یا عادت های ورزشی خود را تغییر ندهید، بهبودی بسیار بیشتر طول می کشد.
تاندونیت طولانی مدت می تواند مسائل بدتری ایجاد کند ، از جمله تاندونیت درونی ، یا قرار گرفتن تاندون در استخوان پاشنه ، و تاندونوز ، یا ضعیف شدن تاندون.
پارگی تاندون یا تاندونیت مزمن ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت یا جراحی داشته باشد. بهبودی از طریق جراحی از چند هفته تا چند ماه طول می کشد تا بهبودی کامل حاصل شود.
درمان فوری التهاب تاندون آشیل یا پارگی تاندون بسیار مهم است.پیروی از دستورالعمل های پزشک ، فرصتی بهتر برای بهبودی سریع به شما می دهد.
نحوه جلوگیری از بروز التهاب تاندون آشیل
برای کاهش خطر ابتلا به التهاب تاندون آشیل ، سعی کنید:
- عضلات ساق پا را در ابتدای هر روز کشش دهید تا چابکی شما بهبود یابد و تاندون آشیل کمتر در معرض آسیب قرار گیرد.
- سعی کنید قبل و بعد از تمرینات کشش داشته باشید.
- برای کشش تاندون آشیل ، با یک پا صاف بایستید و همانطور که پاشنه خود را روی زمین نگه داشته اید به جلو خم شوید.
- با انجام یک تمرین ورزشی جدید ، فعالیت بدنی خود را به تدریج تشدید کنید.
- تمرینات با حرکات آنی مانند بسکتبال را با شنا ترکیب کنید تا استرس مداوم روی تاندون ها کاهش یابد.
- کفش هایی را با بالشتک مناسب و پشتیبانی از قوس پا انتخاب کنید. همچنین مطمئن شوید که پاشنه پا کمی بلند است تا کشیدگی تاندون آشیل شما کمتر شود.
- اگر مدت طولانی است که یک جفت کفش می پوشید ، جایگزین کردن آنها یا استفاده از تکیه گاه های قوسی را در نظر بگیرید.
- هنگام انتقال از کفش پاشنه بلند به کفش های تخت ، به تدریج اندازه پاشنه کفش را کاهش دهید. این اجازه می دهد تاندون شما به آرامی کشیده شود و دامنه حرکت خود را افزایش دهد.
